Stal do nawęglania musi mieć odpowiednią zawartość węgla, od 0,08% do 0,25%. Mają ją stale konstrukcyjne niskostopowe i stopowe. Po procesie nawęglania zastosowana stal ma odpowiednio wysoką twardość powierzchni. Wykazuje się ponadto dużą ciągliwością i o wysoką odpornością na szerzenie rdzenia. Uzyskuje się je po zabiegach nawęglania lub cyjanowania. Stal tego rodzaju przeznaczona jest do obróbki cieplno-chemicznej.
Jakie właściwości ma stal do nawęglania?
Zabiega nawęglania odbywa się w temperaturze maksymalnej do 1050 stopni Celsjusza. Niezwłocznie po zakończeniu jednego procesu, można przejść do kolejnego, jakim jest hartowanie. W przypadku stali 20NICRMO2 2 temperatura tej czynności oscyluje w granicach od 780 do 820 stopni Celsjusza. Najniższą temperaturę stosuje się do zabiegu odpuszczania. Na skład chemiczny tej konkretnej stali składają się chrom i mangan – w najwyższym stężeniu. Ponadto występuje Molibden i Nikiel. Występują również dodatkowe pierwiastki, dzięki którym możliwe są widoczna poprawa i utrzymanie cennych właściwości. Zalicza się do nich Tytan, Wanad, Wolfram i Bor. Zwiększają one ciągliwość. Ciekawostką jest fakt, że stale do nawęglania oddawane są do produkcji w formie uspokojonej. Zastosowanie stali do nawęglania to głównie mniejsze i większe podzespoły. Do tych pierwszych zalicza się choćby koła zębate, ale pod warunkiem, że występują w trybie spokojnej pracy. Większe elementy to wały, do których również sprawdzi się wspomniana stal.
Stal ma wiele dobroczynnych zastosowań. Mogą być stosowane w najprostszych naprawach, jak i tych bardziej zaawansowanych i skomplikowanych. Szczególne miejsce zajmuje stal do nawęglania, która dzięki swoim właściwościom i określonym parametrom mogą być poddawane dalszej obróbce, nie tylko termicznej.
